Αναιμία

Ο εμμηνορρυσιακός κύκλος («περίοδος») των γυναικών ξεκινά από την πρώτη μέρα της περιόδου και τελειώνει την πρώτη μέρα της επόμενης περιόδου. Αυτός ο κύκλος επιθυμούμε ιδανικά να έχει διάρκεια περίπου 28 ημερών(+/-2). Βέβαια, ακόμη κι όταν κυμαίνεται από 21-35 ημέρες, μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικός, υπό προϋποθέσεις.

Παρά ταύτα, ένα ελάχιστο μόνο ποσοστό γυναικών έχει σταθερό κύκλο. Οι ακανόνιστοι κύκλοι της περιόδου αποτελούν ένα από τα πιο συχνά γυναικολογικά προβλήματα.

Οι μορφές με τις οποίες μπορούν να εκφραστούν οι διαταραχές της περιόδου είναι:

• η συχνομηνόρροια (η περίοδος της γυναίκας εμφανίζεται νωρίτερα, πριν από την 21^η ημέρα του κύκλου, δηλαδή πάνω από μία φορά το μήνα)
• η αραιομηνόρροια (η περίοδος της γυναίκας εμφανίζεται σε διάστημα μεγαλύτερο των 35 ημερών από την προηγούμενη και δεν αποκλείεται να φτάσει μέχρι και τους 6 μήνες) και
• η αμηνόρροια (η απουσία τριών ή περισσότερων περιόδων, χωρίς να συντρέχει λόγος εγκυμοσύνης, θηλασμού ή κλιμακτηρίου).

Τα προβλήματα που σχετίζονται με την περίοδο των γυναικών, σε πολλές περιπτώσεις, είναι αρκετά σύνθετα και χρήζουν άμεσης θεραπευτικής αντιμετώπισης, καθώς μπορεί να προμηνύουν την ύπαρξη κάποιας υποκείμενης παθολογικής κατάστασης, όπως η Αναιμία.

Τι είναι η Αναιμία

Η αναιμία αποτελεί μία παθολογική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη μεταφορά του οξυγόνου σε όλο το σώμα. Αυτό που προκύπτει ως επακόλουθο είναι η περιορισμένη ύπαρξη αιμοσφαιρίνης στο αίμα, μίας πρωτεΐνης που περιέχουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Πιο συγκεκριμένα, η αιμοσφαιρίνη συμβάλλει στη μεταφορά του οξυγόνου από τους πνεύμονες στα όργανα του σώματος και στους ιστούς. Κατόπιν, το διοξείδιο του άνθρακα προσλαμβάνεται από την αιμοσφαιρίνη και ακολουθεί η μεταφορά του στους πνεύμονες, προκειμένου ο οργανισμός να το αποβάλλει, μέσω της εκπνοής.

Στον οργανισμό των πασχόντων από Αναιμία, παρατηρείται δυσχέρεια στη λήψη του οξυγόνου που είναι απαραίτητο για την εξασφάλιση της επιβίωσης μας. Γι’ αυτό το λόγο, στα βασικότερα συμπτώματα με τα οποία μπορεί να εκδηλωθεί η Αναιμία περιλαμβάνονται οι ταχυκαρδίες, η κόπωση, η ζάλη, η χλωμή όψη, η αίσθηση σαν να έχει «κοπεί» η ανάσα, καθώς επίσης και οι διαταραχές στην ομαλότητα του έμμηνου κύκλου των γυναικών.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η Αναιμία δεν αποτελεί νόσο, αλλά μπορεί να εκδηλωθεί ως αποτέλεσμα – σύμπτωμα διαφόρων ασθενειών.

Οι αιτίες της Αναιμίας

Η Αναιμία προκαλείται από πολλαπλά αίτια.

Ελλιπής παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων

Καταρχάς, ορισμένες μορφές αναιμίας, όπως η Απλαστική Αναιμία, οφείλονται σε ελλιπή παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, εξαιτίας κάποιας διαταραχής στη λειτουργία του μυελού των οστών, όσον αφορά στη σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να εμφανιστεί, λόγου χάρη, σε πάσχοντες από Λευχαιμία. Επιπλέον, ορισμένες χρόνιες ασθένειες, όπως η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, ευθύνονται για τη μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Έλλειψη σιδήρου, φυλλικού οξέος και Βιταμίνης Β12

Τα περισσότερα άτομα καθίστανται αναιμικά, με την πάροδο του καιρού, εξαιτίας της ανεπάρκειας ή της έλλειψης διαφόρων στοιχείων που συντείνουν στην παραγωγή υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το φυλλικό οξύ, η Βιταμίνη Β12 και ο σίδηρος.

Έτσι για παράδειγμα, οι ανεπαρκείς ποσότητες φυλλικού οξέος ή/και της βιταμίνης Β12 ευθύνονται για την εμφάνιση Μεγαλοβλαστικών Αναιμιών, ενώ τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου οδηγούν στην ανάπτυξη Σιδηροπενικής αναιμίας.

Πρόκειται για την πιο συχνή μορφή αναιμίας, η οποία πλήττει κυρίως το γυναικείο φύλο και ειδικότερα τις έφηβες, κατά την εμμηναρχή. Στη διάρκεια της περιόδου, σημειώνεται απώλεια αυξημένων ποσοτήτων σιδήρου, με αποτέλεσμα να ενισχύεται το ενδεχόμενο εμφάνισης αναιμίας, λόγω της έλλειψης του συγκεκριμένου μετάλλου.

Επιπλέον, η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να οφείλεται στην καθημερινή μας διατροφή, όταν σε αυτήν δεν εντάσσουμε τροφές πλούσιες σε σίδηρο. Η μειωμένη απορρόφηση σιδήρου επίσης, ενδέχεται να εκφράζεται και ως απόρροια παθολογικών καταστάσεων, όπως τα σύνδρομα δυσαπορρόφησης.

Αύξηση του ρυθμού με τον οποίο καταστρέφονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια

Αναιμία μπορεί να προκληθεί και λόγω του επιταχυνόμενου ρυθμού, με τον οποίο αποδομούνται τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Πρόκειται για μορφές Αναιμίας που χαρακτηρίζονται από κληρονομική προδιάθεση, όπως η μεσογειακή και η δρεπανοκυτταρική αναιμία.

Αυξημένη απώλεια αίματος, χρήση ορισμένων φαρμάκων, επαφή με τοξικές ουσίες, μόλυνση, ενδεχόμενα προβλήματα στο συκώτι ή τον σπλήνα

Η Αναιμία μπορεί να εμφανιστεί και ως επακόλουθο αυξημένης απώλειας αίματος. Παραδείγματος χάριν, σε περιπτώσεις ατυχήματος, τραυματισμού, αιμόπτυσης, αιματουρίας, πεπτικού έλκους και εμμήνου ρύσεως.

Μερικές φορές, αναιμία μπορεί να προκληθεί έπειτα από τη λήψη φαρμάκων ή μετά την επαφή με τοξικές ουσίες. Επιπλέον, μπορεί να ευθύνεται κάποια μόλυνση ή προβλήματα του συκωτιού ή του σπλήνα.

Αναιμία και ενδεικνυόμενη Διατροφή

Η ένταξη, στην καθημερινή μας διατροφή, τροφών πλούσιων σε σίδηρο μπορεί να συντείνει σημαντικά στην κάλυψη των αναγκών του ανθρώπινου οργανισμού σε σίδηρο και ακολούθως στην πρόληψη της εμφάνισης Αναιμίας.

Το κόκκινο κρέας και τα θαλασσινά αποτελούν πλούσιες πηγές αιμικού σιδήρου. Πρόκειται για τη μορφή σιδήρου που απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό. Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τα όσπρια αποτελούν εξίσου τροφές με αυξημένη περιεκτικότητα σε σίδηρο, όχι όμως πηγές αιμικού σιδήρου.

Συνιστάται και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε Βιταμίνη C (π.χ. πορτοκάλι, πιπεριές, λεμόνι), διότι διευκολύνει την απορρόφηση του σιδήρου. Αντιθέτως, όταν καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε σίδηρο, είναι σημαντικό να αποφεύγετε την ταυτόχρονη πρόσληψη τροφίμων που δυσχεραίνουν την απορρόφηση του σιδήρου (π.χ. γάλα, κρόκος του αβγού, σόγια, τσάι, καφές, αναψυκτικά τύπου cola).

Αποκατάσταση της ομαλότητας του Έμμηνου κύκλου μέσω της αντιμετώπισης της Αναιμίας

Απαραίτητη προϋπόθεση για την επαναφορά της ομαλότητας της περιόδου των γυναικών αποτελεί η διερεύνηση και εξάλειψη των πραγματικών αιτιών που τη διατάραξαν. Βάσει του συνόλου των διαγνωστικών ευρημάτων, παρέχεται στη γυναίκα το κατάλληλο εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο, το οποίο καθορίζεται με κριτήριο πολλαπλές παραμέτρους, όπως η ηλικία, η συνολική κατάσταση της υγείας της ασθενούς και η υποκείμενη αιτία του προβλήματος.

Εξειδικευμένες διαγνωστικές εξετάσεις για την ανίχνευση της Αναιμίας

Αρχικά, λαμβάνεται ένα πλήρες και εκτενές ιατρικό ιστορικό, στο οποίο καταγράφονται οι διατροφικές συνήθειες των γυναικών, ο βαθμός της σωματικής άσκησης και η τυχόν λήψη φαρμάκων. Κατόπιν, με τη βοήθεια του ενδελεχούς ελέγχου εργαστηριακών ευρημάτων από σάλιο, ούρα, αίμα, αλλά και των απεικονιστικών εξετάσεων, τίθεται η ακριβής διάγνωση και εντοπίζεται κάθε ανεπάρκεια και ανισορροπία στον οργανισμό.

Πρόκειται για Εξειδικευμένες εργαστηριακές και μοριακές εξετάσεις που αξιολογούν το σύνολο των βιοχημικών και βιολογικών δεικτών, καταγράφουν τις μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού μας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε όλα τα κλινικά συμπτώματα και ανιχνεύουν τις οποιεσδήποτε ελλείψεις υφίστανται σε επίπεδο κυττάρου.

Παραδείγματος χάριν, αν διαγνωσθεί έλλειψη στα επίπεδα των αποθηκών του σιδήρου στο σώμα (φερριτίνη) ή/και στα επίπεδα του σιδήρου στο αίμα, τότε ενοχοποιείται η Αναιμία ως συνυπάρχον αίτιο που ευθύνεται για την εμφάνιση διαταραχών στην περίοδο. Σε επόμενο στάδιο, ο ιατρός αποβλέπει στην αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας και στον εφοδιασμό του οργανισμού με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.

Εκπόνηση εξατομικευμένων πρωτοκόλλων Θεραπείας

Η ελαφριάς μορφής Σιδηροπενική αναιμία μπορεί να αντιμετωπιστεί, μέσω της κατάλληλης διατροφής. Παρά ταύτα, όταν τα επίπεδα σιδήρου είναι αρκετά χαμηλά, ο ιατρός μπορεί να προβεί στη σύσταση συμπληρώματος σιδήρου, το οποίο, συνδυαζόμενο με την ενδεικνυόμενη διατροφή, μπορεί να συνδράμει στην επαναφορά των επιπέδων σιδήρου σε φυσιολογικά επίπεδα.

Ανάλογα με την περίπτωση, διαμορφώνονται εξατομικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα θεραπείας, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν πρωτόκολλα Μικρο- Μακροθρεπτικών συστατικών (βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία) και Λειτουργική (Θεραπευτική) διατροφή. Ο Ιατρός, ταυτοχρόνως, μπορεί να υποδείξει έναν πλήρως φυσικό και εξατομικευμένο τρόπο επαναφοράς της ορμονικής ισορροπίας κάθε οργανισμού, μέσω της χορήγησης Φυσικών «Βιομιμητικών» ορμονών.

Με τη χορήγηση των ορμονών αυτών, μπορούν αφενός να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι διαταραχές περιόδου κι αφετέρου να ρυθμιστούν πλήρως τα επιθυμητά επίπεδα των ορμονών μας, «αγγίζοντας» μάλιστα τα βέλτιστα. Τα επίπεδα των ορμονών, δηλαδή, δεν φτάνουν απλώς στα φυσιολογικά επίπεδα, αλλά στα καλύτερα δυνατά, για την άκρως εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού. Χωρίς παρενέργειες ή ανεπιθύμητες εξελίξεις. Επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα αντικαρκινική προστασία, όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα.

Η επιτυχία των συγκεκριμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων έγκειται στην επαναφορά της ισορροπίας των ορμονών που επιτυγχάνουν.  Σε οποιαδήποτε χρονική φάση της ζωής μας και αν βρισκόμαστε. Με απολύτως φυσικό τρόπο. Δίχως να χρειαστεί να προηγηθούν επεμβατικές μέθοδοι ή να χορηγηθούν αντισυλληπτικά και λοιπές Συνθετικές ορμόνες, με τις πολλαπλές αρνητικές τους επιπτώσεις και παρενέργειες.

Για να ρυθμίσετε τον κύκλο σας.

Dr. Κυριάκος Τίγκας, M.D.
Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας
Εξειδίκευση σε : Λειτουργική, Προληπτική, Αντιγηραντική Ιατρική,
Ορμονική Αποκατάσταση γυναικών με Βιομιμητικές Ορμόνες,
Χειρουργική Γυναικολογική Ογκολογία, Χειρουργική Μαστού